Ceremonia picia herbaty (tzw.
chanoyu) w
Japonii pochodzi z XVI w. Pierwszym, który ustalił zasady chanoyu był
Murata Shuko (1422-1502), towarzysz szoguna. Jednak chanoyu stało się rytuałem za sprawą Sen no Rikyu (1522-1591), syna kupca. Rytuałowi temu towarzyszył swoisty kodeks postaw i zwyczajów. Tradycję wywodzącą się z jego praktyki i nauczania Sen no Rikyu do dziś czczą jego potomkowie, należący do trzech rodowodów:
Omote-senke, Ura-senke, Mushanokoji-senke.
Ceremonia herbaciana ma uroczysty i podniosły charakter, w jej trakcie pije się sproszkowaną zieloną herbatę – matcha. Chanoyu odbywa się w pawilonie herbacianym, umiejscowionym w ogrodzie. Lokalizacja i atmosfera ma sprawiać wrażenie nierealnego, iluzorycznego świata, oderwanego od rzeczywistości. Do pawilonu wchodzi się przez nieduży otwór – nijiri-guchi o wymiarach 70x80 cm, wejście to symbolizuje równość wszystkich uczestników ceremonii. W trakcie degustacji naparu, przestrzega się czterech zasad: harmonii, szacunku, czystości ducha i spokoju. Mistrzowie chanoyu uczą, że „picie herbaty zawiera w sobie dążenia do uzyskania piękności gestów, przedmiotów i serca, by ofiarować ją przyjaciołom”. Gospodarz, który zaprosił gości na chanoyu przygotowuje herbatę w naczyniu cha-gama, następnie przeciera miseczki i łyżeczką z bambusa wsypuje sproszkowaną herbatę, dla każdej osoby po 3 łyżeczki (powstaje tzw. koicha – gęsta herbata). Na początku wszyscy goście piją z jednego naczynia. Potem pije się herbatę usucha, napar przelewany jest do kilku czarek. Herbatę należy pić głośno. Pod koniec ceremonii gość honorowy (osoba najbardziej szanowana spośród gości) dziękuje gospodarzowi za urządzenie ceremonii.
Chanoyu jest wielkim przeżyciem, a jego szczególną cechą jest fakt, że każda z ceremonii jest inna i nie sposób żadnej powtórzyć. Na całość wydarzenia duży wpływ mają: piękno ogrodu, pora roku, przedmioty umieszczone w tokonoma – specjalnej wnęce przeznaczonej do eksponowania przedmiotów związanych z ceremonią; rozmowa uczestników oraz cały nastrój stwarzany przez nich. Każdy z uczestników stara się wykonywać wszystkie czynności z właściwą lekkością i gracją. Wszystkie ich ruchy są starannie dopracowane, zaś rozmowa jest lekka, płynna, spontaniczna, ale wyważona.
|
Tradycje w Japonii
Tradycyjnym strojem kojarzonym z Japonią jest kimono. Wykonane są one z jedwabiu, a w ...
|
|
Kuchnia japońska
Kuchnia japońska jest bardzo zdrowa. Nic dziwnego, że Japończycy mogą ...
|
|
Japonia ciekawostki
Japończycy należą do najdłużej żyjących ludzi na ...
|
|
Pamiatki z Japonii
W Japonii, kupowanie pamiątek to prawdziwa przyjemność. Produkty tam sprzedawane ...
|
|
Japonia informacje dla kierowców
W Japonii obowiązują zasady ruchu drogowego podobne do europejskich, m.in. ruch lewostronny. Nie ...
|
|
Japonia Parki Narodowe
Intensywna działalność gospodarcza w XX w. spowodowała silna degradację ...
|
|
Bonsai
Sztuka bonsai to sposób miniaturyzowania roślin drzewiastych, hodowanych w ...
|
|
Gejsza
Słowo gejsza oznacza - gei (sztuka) i sha (człowiek), czyli kogoś ...
|
|
Origami
W Chinach około VI wieku n.e. powstała sztuka składania z papieru przestrzennych ...
|
|
Szyk i nowoczesność czyli hotele w Tokio
Doskonała mieszanka tradycji i nowoczesności – oto całe Tokio. ...
|
|
Maniery w Japonii
Nam,Europejczykom, orientalna kultura często wydaje się niezrozumiała, czasem ...
|